Historia szkoły
- Szczegóły
- Poprawiono: poniedziałek, 19, wrzesień 2016 18:04
- Opublikowano: poniedziałek, 18, kwiecień 2016 21:50
HISTORIA SZKOŁY
Historia naszej szkoły rozpoczyna się w 1870 r.
Działkę pod budowę szkoły dał Książę Tarnowski dla gromady Gorliczyna. W tych latach wybudowano budynek, nauka odbywała się w jednej izbie, a uczyło dwóch nauczycieli. Była to wówczas szkoła trzyklasowa i mieściła się w drewnianym budynku na miejscu obecnego kościoła parafialnego przy ulicy Jedności.
Po II wojnie światowej szkoła posiadała cztery izby lekcyjne, ale tylko w dwóch odbywała się nauka, bo pozostałe dwie sale były zajmowane przez Armię Czerwoną. Pracowało tam pięciu nauczycieli na trzy zmiany. Szkoła miała początkowo drugi stopień nauczania z częściowym wykonywaniem stopnia trzeciego. Po jakimś czasie placówka stała się szkołą z trzecim stopniem nauczania. Nauka odbywała się w bardzo trudnych warunkach, brak było podręczników i przyborów szkolnych. W latach 1945/46 powstało Młodzieżowe Koło PCK i Drużyna Harcerska.
Ciekawostką jest, że w roku 1946/47 wprowadzono ośmioklasową szkołę, którą ukończyło dwunastu absolwentów, w tym jedenastu chłopców i jedna dziewczynka.
Pierwszym Kierownikiem szkoły po II wojnie światowej został mianowany z dniem 1 września 1945 r. pan mgr Franciszek Pilek, późniejszy podinspektor szkolnictwa w Łańcucie. Nauka w starym budynku trwała do roku 1956.
Głównym celem i ambicją mieszkańców była rozbudowa szkoły i stworzenie dzieciom godziwych warunków do nauki. Starania mieszkańców zaowocowały tym, że w 1956 r. młodzież ze wsi Gorliczyna rozpoczęła naukę w obecnym budynku szkoły.
Wówczas pracowało tu sześciu nauczycieli. Jak na te czasy szkoła była nowoczesna, mieściła się w piętrowym budynku stojącym przy trasie Przeworsk- Lublin. Posiadała sześć pełnowymiarowych klas, zaplecze sanitarne, salę gimnastyczną wraz z natryskami i szatniami.
Pierwszym kierownikiem nowej placówki był mgr Leopold Karp- oficer wojska polskiego, uczestnik kampanii wrześniowej i więzień oflagu. Kolejnymi dyrektorami byli: mgr Jan Osikowski, mgr Krystyna Markowicz, mgr Teresa Drozd, mgr Zofia Krukowska, a od 1990 r. mgr Ryszard Nowak, obecnie funkcję dyrektora pełni mgr Lidia Bułaś.
W latach szkolnych 1956 do 1966 szkoła była siedmioklasowa. Zgodnie z reformą oświaty w roku szkolnym 1966/67 utworzono ósmą klasę, która funkcjonowała do roku szkolnego 1999/2000, bowiem zgodnie z nową reformą oświaty od tego roku szkolnego wprowadzono trzyletnie gimnazja. Szkoła Podstawowa od roku szkolnego 1999/2000 do roku szkolnego 2007/2008 udostępniała swoje pomieszczenia Gimnazjum Nr 5 w Gorliczynie.
Ważnym wydarzeniem w życiu szkoły i środowiska lokalnego było poszerzenie granic miasta i włączenie w 1977 roku części Gorliczyny do miasta Przeworska. Wraz z poszerzeniem granic miasta szkoła przeszła pod jurysdykcję władz miejskich. Odtąd szkoła otrzymała nr 3 i adres ulica Gorliczyńska 148.
W 1990 roku z inicjatywy dyrektora szkoły Ryszarda Nowaka powołano Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły, którego przewodniczącym został Jerzy Trentowski. Celem Komitetu była rozbudowa szkoły, a przede wszystkim budowa pełnowymiarowej sali gimnastycznej wraz
z zapleczem. Dzięki Społecznemu Komitetowi w 1991 r. wybudowano przewiązkę łączącą budynek szkolny z budynkiem pełniącym funkcję Domu Kultury przejętym przez szkołę od gminy. W czerwcu 1993 r. dalszą rozbudowę od Społecznego Komitetu przejął Urząd Miasta Przeworska. Dzięki staraniom pana Burmistrza mgr Kazimierza Borcza oraz Rady Miasta zakończono budowę sali gimnastycznej. Przy zaangażowaniu rodziców dzieci uczęszczających do tej szkoły budowa nowych pomieszczeń trwała pięć lat. Nowe pomieszczenia: salę gimnastyczną z pełnym zapleczem, siłownię, gabinet lekarski oddano do użytku 1 września 1995 roku. W roku szkolnym 2006/07 zmodernizowano boisko układając nową tartanową nawierzchnię.
W myśl proekologicznej polityki rządu i władz lokalnych od 1994 roku działa w szkole nowoczesna kotłownia gazowa.
Od stycznia 1994 r. w szkole stworzono referat księgowości i zatrudniono głównego księgowego,
a stroną administracyjną zajął się sekretarz szkoły.
Ponieważ szkoła nie posiadała patrona grono pedagogiczne, dyrektor oraz rada rodziców i społeczność uczniowska podjęli decyzję w sprawie nadania szkole imienia. Patronem szkoły został wybrany Marszałek Józef Piłsudski.
Uroczystość nadania imienia szkole odbyła się 7 września 1996 roku i zbiegła się z 40 rocznicą rozpoczęcia pracy w nowym budynku szkoły.
Gościem honorowym uroczystości była wnuczka Marszałka– Pani Onyszkiewicz, żona Janusza Onyszkiewicza– ówczesnego Ministra Obrony Narodowej. Ten dzień stał się świętem szkoły.
W czasie uroczystości szkoła otrzymała również Sztandar, poświęcony w czasie uroczystej mszy św. przez ks. Andrzeja Kołodzieja proboszcza tutejszej parafii.
Szkołę przez lata swojej działalności odwiedzali znamienici goście, wśród nich na uwagę zasługują: Arcybiskup Józef Michalik– Metropolita Przemyski, Biskup pomocniczy Stefan Moskwa, biskup Adam Szal, Poseł na Sejm i Minister Obrony Narodowej Janusz Onyszkiewicz, Poseł Zbigniew Mierzwa, Senator RP i wielki piłkarz Grzegorz Lato, arcymistrz szachowy Paweł Czarnota, wojewoda przemyski Stanisław Bajda.
Od roku szkolnego 1999/2000 w wyniku kolejnej reformy oświatowej przekwalifikowano na szkołę sześcioklasową.
Z inicjatywy nauczyciela informatyki mgr Jerzego Fuhrmana w 1999 r. rozpoczęto budowę sali informatycznej i ukończono ją w tym samym roku. W lutym 2001 r. zbudowano sieć komputerową i podłączono naszą szkołę do Internetu.
Wychodząc naprzeciw nowoczesnym trendom nasza szkoła rozwija infrastrukturę informatyczną docelowo pragnąc nią objąć całą szkołę. Dotychczas w szkole powstało: czerwiec 2005 r. Internetowe Centrum Informacji Multimedialnej (w bibliotece szkolnej), czerwiec 2006 r. nowoczesna pracownia komputerowa, wrzesień 2008 r. pracownia multimedialna; to inwestycje w przyszłość.
W celu poprawienia bezpieczeństwa uczniów w szkole prowadzony jest monitoring.
Spełniając oczekiwania środowiska szkolnego dzięki zaangażowaniu dyrektora i władz miejskich w szkole utworzono świetlicę szkolną oraz stołówkę umożliwiając wszechstronną pomoc uczniom będących w trudnej sytuacji materialnej.
Pomimo peryferyjnego położenia szkoła spełnia swoje cele edukacyjno- wychowawcze i ustawicznie je poprawia, dzięki czemu uczniowie osiągają sukcesy w różnych dziedzinach edukacyjnych. Możemy pochwalić się wieloma laureatami konkursów przedmiotowych na szczeblu wojewódzkim i ogólnopolskim. Nie mniejszymi sukcesami możemy poszczycić się również w różnych dyscyplinach sportowych, niecodziennym przykładem jest powołanie naszej uczennicy do reprezentacji Polski w piłce nożnej dziewcząt.
Szkoła także rozwija zainteresowania uczniów poprzez np.: działalność Polskiego Towarzystwa Schronisk Młodzieżowych, organizowanie Zielonych Szkół oraz innych wycieczek (np.: odwiedziny Sejmu i Senatu, mecze polskiej reprezentacji w piłce nożnej i wiele innych w ciekawe miejsca Polski).
